این بنا مربوط به دوره قاجاریه است و ویژگی معماری آن بدین گونه است که ورودی حمام از سمت غرب است و سر در آن طاقدار و با دو پله به راهرو منتهی می شود. این راهرو در ابتدای مسیر به شکل قوس دار و در قسمت بعدی به صورت تیزه دار است .فضای سربینه (رختکن ) دارای یک فضای مرکزی و چهار شاه نشین در اطراف است. در قسمت جنوبی سربینه یک ستون همراه با فضاهای پیرامونی تعبیه شده است که در پایه این ستون کفش کن قرار دارد.تمامی اضلاع این فضا توسط طاق نما تزئین شده است. فضای سربینه از طریق یک راهرو و فضاهای جانبی آن به قسمت اصلی حمام که گرمخانه نامیده می شود مرتبط می شود.تمام این فضاها ساده و تنها با طاق قوس دار ساخته شده اند. گرمخانه حمام در ضلع شمالی بنا و در دو سطح ساخته شده است که با ستون مرکزی و طاق ضربی از هم جدا شده اند.به موازات این فضاها مخازن حمام قرار دارد که با دو پلکان قابل دسترسی ا ند . این گرمخانه دارای دو مخزن آب سردو گرم بوده است و در قسمت هنوز تون آن پابرجاست. کل بنا بدون تزئین و هیچ مورد آهکبری در آن دیده نمی شود .تنها نکته قابل ذکر استفاده زیاد از طاق نماها است که فضاها را از یکنواختی در آورده است.بنا با مصالح لاشه سنگ و ساروج ساخته شده است و در بعضی از قسمت‌ها از ملات آهک نیز استفاده شده است. استحکام بنا در وضعیت خوبی است و هیچگونه دخل و تصرف خاصی درآن صورت نگرفته است. دیواره های بیرونی و سقف آن نیز با کاهگل اندود شده است .با همه این اوصاف بیان شده هنوز این بنای تاریخی ثبت ملی نشده است و امیدواریم با تلاش مسئولان امر و با ثبت ملی این اثر از تخریب آن حلوگیری به عمل آمده و به عنوان یک نقطه تاریخی بتواند گردشگران را به خود جذب کند.