این راهرو در ابتدای مسیر به شکل قوس دار و در قسمت بعدی به صورت تیزه دار است .فضای سربینه (رختکن ) دارای یک فضای مرکزی و چهار شاه نشین در اطراف است.در قسمت جنوبی سربینه یک ستون همراه با فضاهای پیرامونی تعبیه شده است که در پایه این ستون کفش کن قرار دارد.تمامی اضلاع این فضا توسط طاق نما تزئین شده است. فضای سربینه از طریق یک راهرو و فضاهای جانبی آن به قسمت اصلی حمام که گرمخانه نامیده می شود مرتبط می شود.تمام این فضاها ساده و تنها با طاق قوس دار ساخته شده اند. گرمخانه حمام در ضلع شمالی بنا و در دو سطح ساخته شده است که با ستون مرکزی و طاق ضربی از هم جدا شده اند.به موازات این فضاها مخازن حمام قرار دارد که با دو پلکان قابل دسترسی ا ند . این گرمخانه دارای دو مخزن آب سردو گرم بوده است و در قسمت هنوز تون آن پابرجاست. کل بنا بدون تزئین و هیچ مورد آهکبری در آن دیده نمی شود .تنها نکته قابل ذکر استفاده زیاد از طاق نماها است که فضاها را از یکنواختی در آورده است.بنا با مصالح لاشه سنگ و ساروج ساخته شده است و در بعضی از قسمت‌ها از ملات آهک نیز استفاده شده است. استحکام بنا در وضعیت خوبی است و هیچگونه دخل و تصرف خاصی درآن صورت نگرفته است. دیواره های بیرونی و سقف آن نیز با کاهگل اندود شده است .با همه این اوصاف بیان شده هنوز این بنای تاریخی ثبت ملی نشده است و امیدواریم با تلاش مسئولان امر و با ثبت ملی این اثر از تخریب آن جلوگیری به عمل آمده و به عنوان یک نقطه تاریخی بتواند گردشگران را به خود جذب کند.

مسجد جامع تاریخی کارزین یکی از آثار تاریخی کارزین که مربوط به دوره عمربن عبدالعزیز می‌باشد. این مسجد در ۲۰ کیلومتری مرکز این شهرستان و در میان نخلستان‌های قدیمی شهر قدیم و زلزله‌زده کارزین واقع شده است.

این اثر در موقعیت جغرافیایی ۰۵۸ ۲۶ ۲۸ عرض جغرافیایی و ۳۲۶ ۰۷ ۵۳ طول جغرافیایی و در ارتفاع ۶۹۴ متر از سطح دریا واقع شده است. شبستان این مسجد با معماری دوره قاجار با۱۶ ستون ، ۱۲ طاق نما و با استفاده از مصالح بومی سنگ ، ملات گچ و شیره آهک ساخته شده است زیربنای این اثر در حدود ۲۵۰ مترمربع است و از آثار دوره قاجاریه با سبک معماری دوره زندیه به شمار می‌رود . اثر تاریخی مسجد جامع کارزین در سال که در سال ۸۷ به ثبت ملی رسید در طول سالها تخریب شده و در سال ۸۸ به همت اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری فارس مورد بازسازی قرار گرفت. اما پس از بازسازی و مرمت این بنا کار نظارت بر این بنای تاریخی و معرفی به عنوان یک اثر تاریخی برای جذب گردشگر در شهرستان قیروکارزین به فراموشی سپرده شد و کار به جایی رسید که عده ای از اهالی محلی از حیاط این بنای ثبت شده تاریخی ، مذهبی برای خرمن کنجد استفاده کردند و با انتشار تصاویر آن در پرگون مسئولین اقدام لازم را برای جمع آوری آن انجام دادند.